احداث باغ
2 – با توجه به نتايج حاصل از آزمايش هاي خاك شناسي و شرايط محيطي منطقه از نظر آب و هوا مانند حداقل و حداكثر درجه حرارت،طول مدت گرما و سرما، ميزان بارندگي سالانه ،وضعيت منابع تأمين آب در انتخاب نوع درختان براي كشت تصميم گيري مي كنند. اغلب فاصله بازار مصرف محصول توليدي، وضع جاده و امكانات انتقال محصول، نيروي انساني موجود در منطقه، وضع بادهاي دائمي و موسمي و موارد مشابه در تصميم گيري اين مرحله و احداث باغ تأثير جدي دارد.
انتقال نهال به زمين اصلي
پس از مشخص كردن محل هرس درختان گودال هايي به شكل مكعب با طول ، عرض و ارتفاع يك متر يا به شكل استوانه با قطر و ارتفاع يك متر حفر مي كنند. آن گاه پس از جداكردن سنگ هاي درشت، خاك قسمت بالايي را با مقدار معيني كود حيواني و كود شيميايي و در صورت نياز مواد اصلاح كننده خاك مخلوط مي كنند و به داخل گودال باز مي گردانند. به هنگام كاشت درختان، گودال را با قسمت دوم خاك باقي مانده پر مي كنند.
پس از خارج كردن نهال هاي انتخاب شده از خزانه شاخه و ريشه ي آن ها را هرس مي كنند. به اين تريب، شاخه هاي اضافي و شكسته و ريشه هاي آسيب ديده حذف مي شوند.
عمليات كاشت نهال :
براي كاشتن نهال ها آن ها را به طور عمودي در گودال قرار مي دهند و گودال را با خاك پر مي كنند. بطوري كه
طوقه درخت روي خاك قرار گيرد. (يعني آن مقدار از ساقه كه در خزانه نيز در خاك بوده است،درون خاك قرار مي گيرد). بلافاصله پس از كاشت نهال ها، آن ها را آبياري مي كنند تا ريشه ها به خاك بچسبد.
مراقبت هاي پس از كاشت درختان:
بعد از كاشت نهال ، مراقيت هاي ويژه اي مانند آبياري ، مبارزه با بيماري ها ، كنترل آفات، هرس كردن، كوددادن، مبارزه با علف هاي هرز، ترميم جوي هاي آبياري و نرم كرده خاك پاي درختان در زمان هاي مشخصي انجام مي شود. به كليه اين كارهاي عمليات داشت مي گويند. آبياري : مقدار نفوذ آب و سرعت حركت آن در خاك به نوع و جنس خاك بستگي دارد. به همين دليل براي آبياري درختان از روش هاي مختلف آبياري استفاده مي شود.اين روش ها عبارتند از :
1 – آبياري به طريق كرتي (غرقابي)
2 – آبياري تشتكي
3 – آبياري تحت فشار
هرس:
هرس عبارت از حذف شاخه ها و حتي ميوه هاي اضافي به منظور به دست آوردن محصول مرغوب به اندازه مطلوب است. به هنگام هرس دماي هواي منطقه نبايد از حدود پنج درجه سانتي گراد كم تر باشد. هرس براي آرايش شكل ظاهري درختان نيز انجام مي گيرد. زمان هرس درختان قبل از بيدارشدن آن ها از خواب زمستانه است.
هرس به جدا كردن كل يا قسمتي از اندام گياه اطلامي شود.بنابراين هرس شامل حذف برگ ،گل ،شاخه و ريشه مي شود.
اهداف هرس:
1-شكل دهي به گياه -كه اغلب در گياهان محوطه اي و زينتي انجام مي گيرد
2-بهبود عملكرد - در دختان ميوه جهت افزايش نفوذ نور به تاج و يا جلوگيري از رشد بي رويه شاخه ها و روندك ها اعمال مي گردد.
زمان هرس:
هرس تابستانه :در هرس تابستانه شاخههای نابارور درخت مانند پاجوشها و نركها و همچنين گلها و ميوههای كوچك اضافی نيز حذف میشوند.همچنين هرس پوست، گل و ميوه، حذف برگها و سرزنی شاخههای در حال رشد از جمله هرسهای تابستانه محسوب میشوند.
هرس زمستانه :به هنگام خزان گياه انجام میشود، با وجود اين در تمام ماههای پاييز و زمستان اين عمل ميسر است. هرس شديد زمستانه درختان موجب تقويت شاخههای توليد شده در سال آينده میشود و چنانچه درخت هرس زمستانه نشود يا هرس سبكی در روی آن صورت گيرد، شاخههای حاصل از رشد جديد كمتر خواهد شد.
منبع: وبلاگ تخصصی علوم باغبانی